Wanneer er in je leven iets gebeurt waarbij je heftige emoties ervaart, dan heb je de tijd en de tools nodig om dit te verwerken. Alleen weten we vaak niet hoe we dit moeten doen. We stoppen het weg of leven er omheen. 

En waar moeten we de tijd vandaan halen? Er wordt al zoveel van je verwacht.... Je moet sterk zijn, niet te veel zeuren, het verleden in het verleden houden, vooruit kijken...... En onszelf op de eerste plaats zetten doen we al helemaal niet. Laat staan trauma's verwerken. Maar tegelijkertijd verwacht de wereld wel van jou dat jij met je emoties moet omgaan. 

​

De realiteit is dat onwijs veel mensen met emoties rondlopen waar de buitenwereld nauwelijks wat van meekrijgt. We stoppen het allemaal weg en besluiten er ooit wat mee te doen wanneer de tijd er voor is. Maar ik hoop dat je het zat bent om te wachten tot die tijd er is. En ik hoop dat je het zat bent om te wachten tot bepaalde personen hun excuses aanbieden voordat jij aan jezelf kunt werken.

​

​

We gaan maar door omdat we denken dat het probleem dan weggaat. Je denkt dat je het dan zo aan het oplossen bent, maar het enige dat je aan het doen bent is het uitstellen ervan. Vroeg of laat zal het naar de oppervlakte komen.....

Je hebt zelf wel gemerkt dat je constant geconfronteerd wordt met situaties die je aan dit probleem/ ervaring herinneren. Het lijkt alsof er iedere keer weer op de wond gedrukt wordt.

​

Wanneer is men het dan echt zat om zo met een masker op te leven?

Pas wanneer de pijn en het verdriet ondraagbaar wordt of wanneer men beseft hoeveel invloed het probleem heeft op je huidige leven is men bereid om er aan te werken.

​

Wat goed is om te beseffen is dat onder deze moeilijke periodes waarin jij je slecht voelt een schat aan lessen en groei verborgen ligt. Ze liggen voor het oprapen en op het moment dat je daarvoor open staat kan je de lessen gaan opgraven.

​

Dit is jouw pad en jij hoeft deze pijn niet mee te dragen. Je mag loslaten, niet meer het slachtoffer zijn, maar ervan leren en groeien

​

Waarom is loslaten moeilijk?

We denken dat we moeten loslaten en dat is lastig, maar wat je eigenlijk moet doen is het vastpakken, in de ogen kijken en het doorvoelen en er dan wat mee doen.

​

Nog een reden waarom het moeilijk is om los te laten is omdat we niet terug willen naar een moment waarin we ons extreem ongelukkig, verdrietig, hulpeloos, angstig of machteloos voelden. We willen niet terug naar de herinneringen, emoties en pijn.

​

Ook is het voor velen lastig om naar zichzelf te kijken terwijl daar, bij jou, de enige oplossing ligt.

​